Ik heb enorm genoten van het straatbeeld van Yogyakarta naar Surabaya en van Surabaya naar Kalibaru. Uren rondgereden in Oost Java. Ik vind dat mooi....kijken naar hoe mensen leven. Ondanks de drukte vond ik het toch rustig aanvoelen.
Het verkeer lijkt chaotisch maar dat is het niet. Het is knap ritsen van links en rechts en brommers, auto's, fietsen en betjaks door elkaar en dat zonder enige stress of opwinding. Ik was er snel aan gewend. Het is steeds op het nippertje. Buiten het stadscentrum zijn er nauwelijks verkeersborden. Meestal wel een witte streep in het midden. De toeter is de regel. Er is een soort toetertaal. Onvoorstelbaar in Nederland.
Onderweg zie je het ene winkeltje, Warung, naast het andere. Afgewisseld met werkplaatsen en eetkarretjes.
Alles gebeurt op straat, langs de kant van de weg. Het zijn overwegend lage huisjes en bouwsels met een open voorkant voor de koopwaar. Mannen, vrouwen, kinderen, kippen en hanen, auto's, brommers, afval, slaapbanken, open waterafvoer, de kat, een geveegd 'stoepje'(is aarde),Betjaks vaak met een slapende rijder erin, babie in een slendang, keukentjes en nog veel meer.
Marion, het ziet er allemaal prachtig uit! En je verhalen zijn om jaloers op te worden! Blijf lekker genieten!
BeantwoordenVerwijderen